Μέσα στις λίγες λέξεις του παρακάτω κειμένου επιδιώκω να περιγράψω συνοπτικά πέντε βασικές αλλαγές που πιστεύω πως θα επηρέαζαν δραστικά και προς το καλύτερο την καθημερινότητα του Αθηναίου.
Πρώτη βασική προτεραιότητα πρέπει να αποτελέσει η ενίσχυση, ουσιαστικά δημιουργία είναι στην περίπτωση της Αθήνας, του θεσμού του «Βοήθεια στο Σπίτι». Στην Αθήνα κατοικεί το μεγαλύτερο ποσοστό των ατόμων με αναπηρία της πατρίδας μας, λόγω της ύπαρξης στοιχειωδών υποδομών συγκριτικά με την περιφέρεια. Παράλληλα παρατηρείται ότι η πόλη της Αθήνας απολαμβάνει ιδιαίτερα μεγάλο ηλικιακό μέσο όρο των πολιτών της, καθώς τα παιδιά των παλαιών Αθηναίων μετεγκαταστάθηκαν στα προάστια της πόλης, ενώ οι γονείς παραμένουν εν πολλοίς στο κέντρο. Με αυτά τα δεδομένα γίνεται αντιληπτό πόσο κρίσιμος είναι ο θεσμός του «Βοήθεια στο σπίτι» για τους συμπολίτες μας που έχουν ανάγκη.
Δεύτερη αλλαγή αποτελεί η δημιουργία, επιτέλους, των λεγόμενων αστικών κέντρων υγείας. Ουσιαστικά η βάση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, εγκατεστημένα σε κάθε δημοτικό διαμέρισμα της πόλης, όπου ο πολίτης μπορεί να προσφύγει για κάθε πρόβλημα υγείας αποφεύγοντας το συνωστισμό και την ταλαιπωρία στα εξωτερικά ιατρεία των μεγάλων νοσοκομείων. Μια δομή που προβλέφθηκε με τον ιδρυτικό νόμο του ΕΣΥ από το 1983 ενώ αποτέλεσε και κεντρική εξαγγελία της Νέας Δημοκρατίας το 2004, χωρίς να προχωρήσει έως τώρα.
Τρίτη αλλαγή είναι η αλλαγή του προσανατολισμού της Δημοτικής Αστυνομίας η οποία ενώ αφήνει πλήρως ελεύθερο το πεδίο στο παρεμπόριο που τείνει να εξελιχθεί σε μάστιγα για τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα του εμπορικού κέντρου, παρουσιάζει μια μονοδιάστατη προσήλωση στη διαφύλαξη του συστήματος ελεγχόμενης στάθμευσης, στρεφόμενη ουσιαστικά εναντίον των επισκεπτών της πόλης που κατεβαίνουν στο κέντρο να ψωνίσουν και να στηρίξουν την αγορά της πόλης. Ταυτόχρονα δεν παρεμβαίνει δραστικά, ίσως εγκλωβισμένη από το πλέγμα της αδιαφάνειας και της διαφθοράς, στη ρύθμιση της λειτουργίας των διαφόρων καταστημάτων που καταλαμβάνουν με το έτσι θέλω τα πεζοδρόμια και τις πλατείες της πόλης με τραπεζοκαθίσματα. Τέλος, οφείλει να συμβάλλει, στο μέτρο των δυνατοτήτων και των αρμοδιοτήτων που διαθέτει, στην ενίσχυση του αισθήματος ασφάλειας των πολιτών
Τέταρτη αλλαγή αποτελεί η κατάρτιση στρατηγικής διαμόρφωσης ελεύθερων χώρων μέσα στον αστικό ιστό. Αυτή η στρατηγική βασίζεται στην δημιουργία επενδύσεων, μέσω ΣΔΙΤ, που θα προσφέρουν στο Δήμο τους πόρους ούτως ώστε να υπάρξουν επιτέλους αυτές οι κατεδαφίσεις παλαιών πολυκατοικιών που υπόσχεται ο κάθε νέος δήμαρχος, για τη δημιουργία ελεύθερων χώρων άθλησης και πρασίνου.
Η πέμπτη αλλαγή αφορά εμάς τους ίδιους τους πολίτες, αφορά την αλλαγή νοοτροπίας και προσέγγισης στη γειτονιά μας, στην πόλη μας. Η αποξένωση και η αποστασιοποίηση από το περιβάλλον μας, από τους γύρω μας, αποτελεί τη σίγουρη οδό για τη χειροτέρευση της καθημερινότητάς μας, την αποδυνάμωση του αισθήματος του ανήκειν σε αυτή την πόλη. Πρέπει, με αξιοποίηση των ανθρώπινων και υλικών πόρων του Δήμου και της πολιτείας, να υπάρξει μια προσπάθεια επαναπροσέγγισης των κατοίκων των συνοικιών της πόλης μας, με επίκεντρο το σχολείο ή και την ενορία της κάθε γειτονιάς. Δράσεις και πρωτοβουλίες που θα μας φέρουν πιο κοντά, που θα μας κάνουν να νιώθουμε λιγότερο μόνοι, που θα μας ξυπνήσουν την αγάπη για την πόλη μας, την Αθήνα.
Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
