Άρση του καμποτάζ: ένα κατάλοιπο της Μεταπολίτευσης ECONOMIST ΙΟΥΛΙΟΣ 2011

Η κωλυσιεργία της μη άρσης του καμποτάζ στο χώρο της κρουαζιέρας προκαλεί αίσθηση για το έλλειμμα πολιτικής βούλησης εκ μέρους της κυβέρνησης για την προώθηση διαρθρωτικών αλλαγών. Έλλειμμα που στην προκειμένη περίπτωση κοστίζει ακριβά στην ελληνική οικονομία, ιδίως δε στο νησιωτικό χώρο που ήδη υποφέρει από το έλλειμμα πολιτικής περιφερειακής ανάπτυξης.

Το καμποτάζ απαγορεύει σε ξένες εταιρίες κρουαζιερόπλοιων (με ξένη σημαία) να επιβιβάσουν και να αποβιβάσουν κόσμο στην Ελλάδα, παρέχοντας αποκλειστικό δικαίωμα εκμετάλλευσης των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών από πλοία ελληνικής σημαίας και ελληνικής πλοιοκτησίας. Στην περίπτωση της κρουαζιέρας το προστατευτικό για τα ελληνικά πληρώματα καθεστώς του καμποτάζ που ισχύει στην Ελλάδα προβλέπει ότι κρουαζιερόπλοια οποία έχουν υψωμένες σημαίες τρίτων χωρών εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορούν να παραλάβουν και να αποβιβάσουν έναν επιβάτη-τουρίστα στο ίδιο λιμάνι εντός της ελληνικής επικράτειας.

Αποτελεί ένα κατάλοιπο της Μεταπολίτευσης καθώς παρότι είναι μια καταφανής στρέβλωση στη λειτουργία της ακτοπλοΐας και ιδίως της κρουαζιέρας, οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις δεν προχώρησαν ποτέ δραστικά σε μια αλλαγή νομικού καθεστώτος. Τα τελευταία χρόνια υπήρξαν προσπάθειες, στην περίοδο διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, που προσέκρουαν στη λυσσώδη αντίδραση του ΠΑΣΟΚ και της Αριστεράς. Άλλωστε ανάλογη εικόνα υπήρξε και σε άλλες περιπτώσεις προσπαθειών για διαρθρωτικές αλλαγές όπως στις ΔΕΚΟ και στο χώρο των πανεπιστημίων.

Το ζήτημα τέθηκε εκ νέου στο προσκήνιο λόγω της πρότασης του Αντώνη Σαμαρά, στο πλαίσιο των 23 μέτρων-ανάσα για την ανάπτυξη που διατύπωσε το Φεβρουάριο του 2010, για άμεση και πλήρη άρση του καμποτάζ στην κρουαζιέρα. Μια πρόταση με μηδενικό δημοσιονομικό κόστος που υπολογίζεται ότι μπορεί να συνεισφέρει περίπου 1 δις ευρώ στην ελληνική οικονομία ετησίως, σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία. Δυστυχώς και πάλι οι κομματικές αγκυλώσεις και οι παλινωδίες της κυβέρνησης κόστισαν άλλη μια τουριστική περίοδο. Το ΠΑΣΟΚ επέλεξε καθυστερημένα, εν μέσω της τουριστικής περιόδου του 2010 να φέρει, στο πλαίσιο των διαρθρωτικών αλλαγών που συμπεριελήφθησαν στο Μνημόνιο, μια εν μέρει άρση του καμποτάζ στην ακτοπλοΐα. Ο χρόνος που επελέγη για αυτή την πρωτοβουλία ήταν εκ των πραγμάτων ακατάλληλος καθώς έδωσε την ευκαιρία στα συνδικάτα που αντιτίθενται στην κατάργηση του καμποτάζ να αντιδράσουν έντονα στα λιμάνια προκαλώντας σοβαρά προβλήματα στην τουριστική κίνηση και τον εφοδιασμό των νησιών. Παράλληλα, μια καθοριστική πρόβλεψη της ρύθμισης που έφερε η κυβέρνηση, η υποχρέωση των εταιρειών κρουαζιέρας να συνάπτουν τριετείς συμβάσεις με το ελληνικό δημόσιο, αποτελεί ένα κρίσιμο εμπόδιο για την πρόοδο της άρσης του καμποτάζ.

Η χώρα απώλεσε το 2010 μια σημαντική ευκαιρία για την προσέλκυση σημαντικού τμήματος της αγοράς της κρουαζιέρας στη Μεσόγειο, παρότι υπήρξε το παράθυρο ευκαιρίας λόγω των αναταραχών σε όλη τη Βόρειο Αφρική, λόγω αυτών των γραφειοκρατικών ρυθμίσεων. Είναι καιρός, υπό το βάρος της αφόρητης οικονομικής καχεξίας της χώρας μας, να παρακαμφθούν αγκυλώσεις και μικροσυμφέροντα και να υπάρξει μια ουσιαστική τομή σε ένα προνομιακό χώρο όπως είναι ο τουρισμός. Με δεδομένο ότι η κρουαζιέρα αφορά ποιοτικό τουρισμό με υψηλή κατά κεφαλή δαπάνη, είναι απαραίτητο να γίνουν όλες οι απαραίτητες ρυθμίσεις και διευθετήσεις που θα καταστήσουν την πατρίδα μας σημαντικό προορισμό για την κρουαζιέρα.

Τις προτάσεις Σαμαρά υιοθετεί η κυβέρνηση για τη φορολογική μεταρρύθμιση

Σχόλιο της Ημέρας 11.07.2011

Δημοσιεύματα του τύπου αναφέρονται στις προθέσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για τη φορολογική μεταρρύθμιση που προωθεί το υπουργείο Οικονομικών.

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα αυτά, το υπουργείο προσανατολίζεται στη μείωση του συντελεστή φορολογίας των επιχειρήσεων στο 15%, στον περιορισμό του ΦΠΑ στο 20% από 23% καθώς και στην απλοποίηση της φορολογικής νομοθεσίας με κατάργηση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων.

Αυτές οι προτάσεις σας θυμίζουν τίποτα; Για να μην αναρωτιέστε ιδιαίτερα, αποτελούν κεντρικές προτάσεις της συνολικής οικονομικής πρότασης της Νέας Δημοκρατίας, όπως τη διατύπωσε ο Αντώνης Σαμαράς στο Ζάππειο ΙΙ, με μικρές μόνο διαφοροποιήσεις.

Προτάσεις που όταν διατυπώθηκαν όμως, απορρίφθηκαν αμέσως από την κυβέρνηση, μάλιστα ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου μιλούσε για εκτόξευση του ελλείμματος σε περίπτωση που υιοθετούνταν.

Προτάσεις που αποτελούν το βασικό πυρήνα της πρότασης της Νέας Δημοκρατίας για επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, που σήμερα ισοπεδώνει την ελληνική οικονομία, τις οποίες υποτίθεται απέρριπτε η Τρόικα.

Το σημαντικό από αυτή την πρόθεση της κυβέρνησης δεν είναι ότι το ΠΑΣΟΚ αναιρεί μόνο του σταδιακά όλα τα επιχειρήματα που επικαλέστηκε όλο αυτόν τον καιρό για να χτίσει το εκβιαστικό δίλημμα Μνημόνιο ή χρεωκοπία. Το σημαντικό είναι ότι η αίσθηση ότι το μείγμα πολιτικής που οδήγησε στα μαζικά λουκέτα, στην ανεργία του 40% των νέων, στο νέο κύμα μετανάστευσης από την πατρίδα μας, δεν επιβλήθηκε από την Τρόικα αλλά ήταν μια πολιτική επιλογή του Γιώργου Παπανδρέου και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Σταδιακή δικαίωση των θέσεων Σαμαρά από τα διεθνή ΜΜΕ

Σχόλιο της ημέρας 08.07.2011

Νέο δημοσίευμα, αυτή τη φορά των New York Times, έρχεται να διευρύνει το μέτωπο αποδοχής των θέσεων του Αντώνη Σαμαρά εκ μέρους των διεθνών ΜΜΕ, για ανάγκη αλλαγής του οικονομικού μείγματος που εφαρμόζεται. Είχε προηγηθεί αντίστοιχο δημοσίευμα προχθές της Wall Street Journal, ενώ το τελευταίο δεκαπενθήμερο υπήρξαν άρθρα στην ίδια γραμμή στη βρετανική Guardian και τους γερμανικούς Financial Times.

Αποτέλεσμα αυτής της αποδοχής των θέσεων Σαμαρά από τα διεθνή ΜΜΕ είναι η αυξανόμενη εμπέδωση στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο ότι ο Σαμαράς ορθώς ανέλαβε το ρίσκο πέρυσι καταψηφίζοντας το Μνημόνιο. Πιο σημαντικό όμως για την πατρίδα μας είναι η ενίσχυση της εκτίμησης διεθνώς ότι η πολιτική της Τρόικας και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ πρέπει να αλλάξει, ότι πρέπει να υπάρξει ριζική αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, που αποτελεί τη κεντρική θέση του Αντώνη Σαμαρά και της Νέας Δημοκρατίας.